Streng maar rechtvaardig: zo stelt minister van volksgezondheid Maggie De Block (Open VLD) haar beleid graag voor. Zorgverleners en patiënten kregen de voorbije jaren dan ook zware besparingen te slikken. Maar de farmasector ontsprong telkens de dans. Wat zeg ik? De geneesmiddelenindustrie kon op enkele mooie geschenken rekenen. Zouden ze daar ook cola zero drinken?
In het zomerakkoord – of wat daar nog van overblijft – spraken de regeringspartijen af dat de aanvraag van klinische proeven voortaan gratis kan. Een geste die de geneesmiddelenindustrie jaarlijks enkele miljoenen oplevert. Vrijwel tegelijkertijd kreeg vzw Farmaka de financiële doodsteek. Zo verdwijnt voor de medicijnenfabrikanten een lastige luis in de pels.
In 2015 sloot minister De Block een toekomstpact met de farmabedrijven. Voor de sector was dat al een gunstige groeivoet. Maar dat leek onvoldoende. Want jaar na jaar wordt die groeivoet vrolijk overschreden. Na 3 jaar goed voor een extra factuur van 206 miljoen euro. Zelfs wanneer we rekening houden met de compensaties - het zogenaamde clawback-mechanisme - die de producenten moeten betalen wanneer het budget ontspoort.
Alarmfase rood, zou je dan verwachten. Maar de minister laat betijen. Of juister: ze steekt een handje toe. En cours de route worden de regels bijgesteld, en verandert de berekeningswijze voor de bijdragen van de industrie. Uiteraard in het voordeel van die laatste. En zo start 2018 voor de sector met een cadeau van maar liefst 39 miljoen. Een bedrag dat u en ik zullen moeten ophoesten.
‘Streng maar rechtvaardig’ lees je dus best als ‘met twee maten en gewichten’. Maggie De Block verandert razendsnel van een kribbige deurwaarder in een wilde weldoener. De botte bijl voor de wijkgezondheidscentra, fluwelen handschoenen voor Janssens Pharmaceutica. Doctor Jeckyll & Mister Hyde, Kameleonpolitiek met grote K. Geld halen bij de kleintjes om de groten te plezieren: het lijkt wel een constante onder Michel I.
Deze opinie verscheen eerder op www.artsenkrant.com
